negzel insanlar.

Sürekli denyoluklar vuku bulmuyor tabi hayatımda.

Çok tak takı$tır bir bünye değilim. Sıralama $öyle: bileklik > küpe > bro$ > kolye > yüzük. Kolye kategorisinde senelerdir (bildiğin seneler olmu$ mk; 14 adet geçmi$ zira) taktığımın dı$ında herhangi bir dizi diziye ya da bir ta$a gönül vermedim. Ama fekât lâkin geçen cuma somewhere over the rainbow dolaylarından dürtüldüm ve pazartesi günü de elime bir paket geçti.



Yazı konusunda konu$maya göre daha iyi olduğum hâlde yine de tam olarak ifade edemedim, edemeyebilirim ametisti gördüğüm an ki hissiyatımı.
Plasebo etkisi hiç geçmesin, kafamın içindeki hörlemekten ba$ka bir $ey yapmayan sesleri sustursun, huzur versin, sakinle$tirsin istiyorum. Ve o hiç semtime uğramayan optimizm bulutlarını da sırf bunun için olu$turmaya çalı$ıyorum 5 gündür.







He bir de PostCrossing var. Bunu da milattan önce bir yerlerde görüp "Holiii!! Ben de gönderiim!" diye bi heveslenip sonra ortaokuldaki IYS (International Youth Service) fiyaskolarımı hatırlayıp vazgeçmi$tim.
fiyasko bkz: 3 mektup arkada$ım vardı Biri ClearlyCanadian, biri Finfonfan biri de nereden $imdi hatırlamıyorum ama zaten hiçbiriyle uzun süreli gitmedi yazı$malar, neden bilmem. PTT'nin ipnelik yapmı$ olmasından $üpheleniyorum zira ülkesini hatırladığım 2 kızla da gırgır geyik yazı$ıp duruyorduk, meeeh diyip bırakmak için bir sebep yoktu..
Neyse efem, Koko'nun anasında görünce kart'la$ma isteğim tekrar alevlendi. Bugün de Ruski bi teyzeye ilk kartımı gönderdim. Teheeey ne zaman geçer ki eline?