sevgili günlük.. bugün çi$im geldi.kıvamından ziyade, neler oldu neler bitti'leri, ergen kafamla feza uçu$larımı karınca duasından hallice (çünkü Unicef'in ajandasını kullanıyordum) satırlara döktüm. ($imdi dönüp okumaya kalksam yarılmaktan oturma organlarım ağrır mk) Gel gör ki 2000'den bu yana internet bağımlısı olarak addedildiğim (ne münasebet?!) ve bilögistanın ahtapot kollarına onyüzbinmilyon kere denediğim hâlde dolanamadım. Belki herkesin yaptığı / dinlediği / izlediği / sevdiği / hedelediği hemen hemen her $eye hasiktir çektiğim, teheey bilmem ne kadar süre sonra belki / lütfen / bi zahmet kabullendiğim, belki de sabit / istikrarlı eylemlerle barı$ık olamadığım için.
Peki niye bunca senelik kabızlığımdan an itibariyle kurtulmaya karar verdim?
El cevap: Dü$ün; sudasın ve topla oynuyorsun. Böyle bastırıp duruyorsun salak salak ve bir anda kolunun altından pırtlayıp kafana falan çarpıyor, oraya buraya kaçıyor. Hah i$te $u son 1-1.5 senelik durumum bu. Sanırım artık o çok $ahane ketumluğum, frigitte bardot'luğum su kaçırmaya ba$ladı. İçimdekileri hiç bir $ey kalmamacasına dökmek, saçmak hatta kırmak dökmek istiyorum ve fekât ortodontik kafesi açma konusunda hâlâ sıkıntılarım var. O hâlde, daha iyi olduğumu dü$ündüğüm / bildiğim / emin olduğum yolu seçeyim ben.
Cebrail göründü ve dedi ki:
Yaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder