Bursa - İstanbul - Hindistan

Dün yazmaya ba$ladığım yazıyı tamamlayamayacağımı fark ettiğim için bir kaç gün sonraya attım. Sabah İnal'dan bir arkada$ımı gördüm; Mefharet'le ilgili sempatik duygularımızı birle$tirip kahkaha attık Mısırlıbahçe'nin ortasında. Aynı il, aynı semt ve hatta aynı sokakta ya$ıyoruz ve birbirimize kar$ı gayet sıcak davranabiliyoruz ama o okulun bende bıraktıklarını hâlâ atamadım sanırım üstümden. (psikanaliz seansı recadır.!) Tembel bir öğrenci olarak toplu fotoğrafta en alt sıraya atılmı$ olmaktan tut pazartesileri yapılan bit kontrollerine, hâlâ nalları dikemeyen Mefo'ya duyduğum nefretten (bkz: CISV) (bkz: matematik sınav kâğıdı) tut sıçtığımın bayrağındaki yıldızın açılarına... Sana verilen/söylenen her $eyi körü körüne kabullenmeyen bir yapın varsa, daha o ya$ta kafayı kırdıran canım okulum. Ke$ke hiç olmasaydın hayatımda.

Neyse.. Pazar, güne$, sakinlik kelimeleriyle ve her ne kadar kendini sevgi partikülü sanan insan modeli olmasam da sanırım içinde Hindistan barındırdığı için İrem'in profilinden arakladığım, kimin pörtlettiğini bile bilmediğim ve biraz kırpıntıya uğrattığım a$ağıdaki yazılarla kendimi avutmaya çalı$ıyorum. Hadi bakalım.

Hindistan'dan 4 Kural:

-1-
Kar$ına çıkan ki$iler her kimse, doğru ki$ilerdir. Bunun anlamı $udur, hayatımızda kimse tesadüfen kar$ımıza çıkmaz. Ya bizi bir yere götürürler ya da bize bir $ey öğretir.

-2-
Ya$anmı$ olan her ne ise, sadece ya$anabilecek olandır. Hiç bir $ey, ya$adığımız $eyleri deği$tiremez(di). En önemsiz saydığımız ayrıntıyı bile deği$tiremeyiz. "$öyle yapsaydım, böyle olacaktı" gibi bir cümle yoktur. Hayır; ne ya$andıysa ders alalım ve ilerleyelim. Her ne kadar zihin ve ego bunu kabul etmek istemese de, hayatımızda kar$ıla$tığımız her olay, mükemmeldir.

-3-
İçinde ba$langıç yapılan her an, doğru andır. Her $ey doğru anda ba$lar; ne erken ne geç. Hayatımızda yeni bir $eyler olmasına hazırsak, o da ba$lamaya hazırdır.

-4-
Bitmi$ olan bitmi$tir. Bu kadar basit. Hayatımızda bir $ey sona ererse, bu bizim geli$imimize hizmet eder. Bu yüzden serbest bırakmak, gitmesine izin vermek ve elde etmi$ olduğun bu tecrübeyle ileriye doğru bakmak daha iyidir.

"Hasiktir ama ya" demeyecoink.
Demeyecoink.